آینده‌ای که ما متصور می‌شویم، نه بر روی خرابه‌ها و اجساد کشته‌شدگان در جنگ‌ نیروهای ارتجاعی، بلکه حاصل مبارزه عدالتخواهانه مردمی و بر پایه زن-زندگی-آزادی است.

همبستگی فمينيستى عليه فاشيسم، جنگ‌طلبى، امپرباليسم وصهيونيسم

(این بیانیه به بهانه سخنان نتانیاهو خطاب به ملت ایران نوشته شده است.)

تا انقلابی بنیادین در ساختار سیاسی، اجتماعی، و اقتصادی جامعه از مبارزه دست نمی‌کشیم؛ چرا که «چیزی برای از دست دادن نداریم، جز زنجیرهایمان»؛ چرا که مقاومت زندگیست.

مسمومیت‌های زنجیره‌ای در مدارس دخترانه ایران مسمومیت‌هایی دنباله‌دار بودند که در طی آن، دانش‌آموزان تعداد زیادی از مدارس ایران به شیوه‌ای مشکوک مسموم شدند. این رخداد از ۹ آذر ۱۴۰۱ تا فروردین ۱۴۰۲ ادامه داشت و از یک دبیرستان دخترانه در شهر قم آغاز شد؛ پس از آن، صدها دانش‌آموز در ده‌ها مدرسه قم – که بیشتر، مدارس متوسطه اول و دوم دخترانه بودند – مسموم شدند. این مسمومیت‌ها (حملات) شیمیایی منحصر به قم نبوده و دامنه آن به شهرهای دیگری در سراسر ایران، همچون بروجرد، ساری، اردبیل، تهران، فردیس، خوزستان، کرمانشاه، نیشابور، مشهد و حتی یک خوابگاه دانشجویی در بروجرد نیز کشیده شد.

انقلاب ژینا رویش زندگی بر بستر تباهی‌ست، خروشی است در تقاطع تبعیض‌های جنسیتی، طبقاتی، دینی و ملیتی، و گسستی بازگشت‌ناپذیر در تبدیل صدای اعتراض برای تغییر، به خود تغییر.

اینک که انقلاب زن، زندگی، آزادی در ایران آغاز شده و علیه سرکوب و خشونت سیستماتیک علیه زن، اقلیت‌های جنسی و جنسیتی و بدنهایشان به میدان آمده، ما، گروهی از زنان اکتیویست که خود را فمینیست‌ها برای ژينا (فمینیست فورژینا) می‌خوانیم، همبستگی و اتحاد خود را با خواهرانمان در افغانستان اعلام می‌کنیم.

وقتی خواهران میرابال در ۲۵نوامبر ۱۹۶۰ به دست حکومت دیکتاتوری دومینیکن به قتل رسیدند،  نامشان به «نمادی از مبارزات مردمی و فمینیستی» تبدیل شد. وقتی ژینا امینی در ۱۶سپتامبر ۲۰۲۲ به دست پلیس ارشاد و حجاب به به قتل رسید، نام او نمادی شد برای خیزش گسترده مبارزات فمینیستی زنان و جامعه کوییر .

ما باور داریم که رهایی از استثمار، استعمار، مردسالاری، نژادپرستی و دگرجنسگراهنجاری، سیس‌نورماتیویتی بدون تشکیل جبهه‌های متحد و همبستگی فراملیتی ممکن نیست. امروز ما بیش از هر زمان نیازمند نزدیک شدن برای پایان‌بخشی به دیکتاتوری‌های مردسالار و سرمایه‌دارانه هستیم.