در زمانی که خشونت، تحقیر، و اخراج اجباری جامعه افغانستانی در ایران به اوج رسیده است، شاهد شکل‌گیری گفت‌وگوها و نشست‌های ارزشمندی درباره نژادپرستی، تبعیض و مسئولیت جمعی هستیم. در چنین فضایی، ما در شبکه فمینیست‌ها برای ژینا بر آن شدیم گفت‌وگویی با زنان کنش‌گر در این حوزه را منتشر کنیم که خود نیز در این مسیر درگیر بازاندیشی، نقد درونی و یادگیری هستند.
گزارش‌های این مجموعه بازتاب گوشه‌ای از تکاپو و سازماندهی اعضای شبکه فمینیست‌ها برای ژینا در یک سال اخیر است. در سومین سالگرد تشکیل شبکه، ثبت و بازنمایی برخی اقدامات میدانی در روزهایی که جهان در آتش جنگ و خشونت افسارگسیخته می‌سوزد را قدمی در راستای گفت‌وگویی مستمر و ضروری بین داخل و خارج یافته‌ایم
نقدی بر ترجمه مقاله‌ای از ژیژک که در رادیو زمانه منتشر شد. همچنین بر نقش رسانه‌ها در گسترش ترنسفوبیا در جامعه ایرانی. این مطلب توسط گروه فمنیست‌ها برای ژینا در شهر سیاتل در آمریکای شمالی نوشته شده است.
در این نوشته داستان زندگی چند زن را می‌نویسیم که در ۴۴ سال گذشته توسط جمهوری اسلامی کُشته شدند.
شعار «ژن، ژیان، ئازادی» به معنای «زن، زندگی، آزادی» بارها در مراسم تشییع جنازەی «ژینا» در سقز و روز بعد در سنندج تکرار شد و بلافاصلە به شعار اصلی تظاهراتهای خودجوش مردمی در دیگر شهرهای ایران تبدیل شد.
دستور لغو قانون «حمایت از خانواده» در بهمن ۱۳۵۷ توسط خمینی، به عنوان اولین قانون ملغی‌شده‌ی پس از انقلاب و همینطور صحبت از اجباری کردن حجاب شروع جنگ با زنان در همان روزهای نخست پس از پیروزی انقلاب بود. اسفند ۱۳۵۷ به مناسبت ۸ مارس زنان تظاهراتهای گسترده‌ای در شهرهای مختلف ایران در اعتراض به اجباری شدن حجاب برگزار کردند.
در زمانی که خشونت، تحقیر، و اخراج اجباری جامعه افغانستانی در ایران به اوج رسیده است، شاهد شکل‌گیری گفت‌وگوها و نشست‌های ارزشمندی درباره نژادپرستی، تبعیض و مسئولیت جمعی هستیم. در چنین فضایی، ما در شبکه فمینیست‌ها برای ژینا بر آن شدیم گفت‌وگویی با زنان کنش‌گر در این حوزه را منتشر کنیم که خود نیز در این مسیر درگیر بازاندیشی، نقد درونی و یادگیری هستند.
گزارش‌های این مجموعه بازتاب گوشه‌ای از تکاپو و سازماندهی اعضای شبکه فمینیست‌ها برای ژینا در یک سال اخیر است. در سومین سالگرد تشکیل شبکه، ثبت و بازنمایی برخی اقدامات میدانی در روزهایی که جهان در آتش جنگ و خشونت افسارگسیخته می‌سوزد را قدمی در راستای گفت‌وگویی مستمر و ضروری بین داخل و خارج یافته‌ایم
نقدی بر ترجمه مقاله‌ای از ژیژک که در رادیو زمانه منتشر شد. همچنین بر نقش رسانه‌ها در گسترش ترنسفوبیا در جامعه ایرانی. این مطلب توسط گروه فمنیست‌ها برای ژینا در شهر سیاتل در آمریکای شمالی نوشته شده است.
در این نوشته داستان زندگی چند زن را می‌نویسیم که در ۴۴ سال گذشته توسط جمهوری اسلامی کُشته شدند.
شعار «ژن، ژیان، ئازادی» به معنای «زن، زندگی، آزادی» بارها در مراسم تشییع جنازەی «ژینا» در سقز و روز بعد در سنندج تکرار شد و بلافاصلە به شعار اصلی تظاهراتهای خودجوش مردمی در دیگر شهرهای ایران تبدیل شد.
دستور لغو قانون «حمایت از خانواده» در بهمن ۱۳۵۷ توسط خمینی، به عنوان اولین قانون ملغی‌شده‌ی پس از انقلاب و همینطور صحبت از اجباری کردن حجاب شروع جنگ با زنان در همان روزهای نخست پس از پیروزی انقلاب بود. اسفند ۱۳۵۷ به مناسبت ۸ مارس زنان تظاهراتهای گسترده‌ای در شهرهای مختلف ایران در اعتراض به اجباری شدن حجاب برگزار کردند.
